Het was in de zomer van 2011 toen ik voor de eerste keer kennis maakte met Indonesië, haar cultuur, het heerlijke eten en de prachtige natuur. Na een korte tussenstop via Kuala Lumpur streken we neer op Sumatra. We waren geland op het vliegveld van Medan, waar onze gids Addy ons opving.
Speciaal:
Wat mij bij aankomst onder andere is bijgebleven is de prachtige sticker in het paspoort en de manier waarop dit gebeurde. Het soort visum, een prachtige sticker, wat je ontving ging door zes handen. De eerste haalde het velletje eraf, de tweede plakte het nauwkeurig in mijn paspoort en de laatste zette er een stempel bij en zorgde met een simpel pennenstreepje ervoor dat mijn visum verlengbaar was. Terima Kasih, ik was officieel toerist in Indonesië.
Het was bij aankomst een snikhete dag, gehuld in zwarte trainingsbroek en zwart shirt reden wij langs een moskee waar net een feest was afgelopen. Het zag er letterlijk wit van de mensen, gezien iedereen er in een wit outfit bijliep, de meesten in een maagdelijk witte jurk. Al snel b
leek dat niet zij de attractie waren, maar wij. Flesjes water werden er uitgedeeld, kinderen en baby’s werden in mijn handen gedrukt en ik moest met hen op de foto. Nu wist ik ook wat Ronaldo en Messi dagelijks meemaken wanneer zij door een winkelstraat lopen.
Indrukwekkende Journey richting Bukit Lawang
Na het bezoek bij de moskee, vervolgde wij onze reis met een busje richting Bukit Lawang. De reis bracht ons langs prachtige plekken zoals palmolie- en rubberplantages. Door de vele indrukken en de behoefte om telkens
te stoppen voor een foto, duurde de reis een uurtje langer. Vier uur later kwamen wij aan bij ons hotel tegen het tropische regenwoud van Bukit Lawang. Dit hotel lag letterlijk tegen het mega natuurgebied Bukit Lawang. De eerste nacht werden we vergezeld door gekko’s en kregen wij s ’nachts op ons balkon visite van een paar “funky monkeys”. In de vroege ochtend wachtte er een heerlijk ontbijt met verse sappen, verschillende fruitsoorten en heerlijke
broodjes, niet wetende dat ik drie uur later Orang Oetans in de jungle aan het voeren zou zijn. Een fantastische jungletrek waarbij we verschillende Orang Oetans en Gibbons tegenkwamen.
Onderweg naar het Tobameer…
Het voordeel van het reizen met het busje was dat je zelf kon bepalen wanneer je wilt uitstappen. Wij kwamen, op weg naar he
t Tobameer, terecht in een klein dorpje waar verschillende families leven. We kregen van de heer des huizes een rondleiding in de originele Batak familiehuizen waar acht gezinnen wonen, koken en slapen. Iets waar ik mij niets bij kon voorstellen, tot ik het zelf zag. Wat mij het meest is bijgebleven is de blijheid, enthousiasme en genoegdoening van die mensen. Via het hooggelegen Berastagi en de Sipiso-piso watervallen kwamen wij aan bij het Tobameer. Een prachtig meer bij prachtige mensen thuis. Menig restaurant zou zijn vinger aflikken bij het eten wat zij maken.
Richting Java..
Na nog twee dagen op Sumatra, waarbij we onder andere de omgeving hebben verkend met een scooter was het tijd om afscheid te nemen van Addy en onze reis via Batavia Air te vervolgen richting Java..
In mijn volgende blog lezen jullie over mijn onvergetelijke ervaringen op Java..
Laat via onze Facebookpagina weten wat jullie ervaringen op Sumatra zijn!
Wil je zelf ook bijvoorbeel reisverhalen schrijven of over lekker eten of over mooie tuinen? Laat het ons weten!
